Przekładnia zamocowana jest sztywno na stanowisku badawczym, natomiast przekładnia zamykająca obieg mocy w specjalnym uchwycie, umożliwiającym obrót układu wokół wspólnej osi za pomocą hydraulicznych podnośników. Zarówno koła centralne, jak też jarzma satelitów są parami połączone, co umożliwia przepływ mocy wskazany na rysunku. W celu wywołania wstępnego statycznego napięcia dokonuje się obrotu przekładni wokół osi za pomocą hydraulicznych podnośników.

Moment statyczny jest proporcjonalny do ciśnienia oleju w podnośnikach. Silnik napędowy, pokrywający wyłącznie straty mocy w układzie, ma regulowaną prędkość obrotową w zakresie od 750 do 3000 obr/min. Moc krążąca może dochodzić do 5000 kW; płynie ona od koła słonecznego g do koła słonecznego, a stąd przez jarzmo do jarzma przez satelity w obu przekładniach.

Zastosowanie hydraulicznego układu do wywoływania momentu statycznego umożliwia badania przekładni przy zmiennym, programowanym obciążeniu, w tym także w okresie przeciążeń.